Kerstmis, dat moet gevierd worden. Zeggen ze. En dus trok deze Malief naar Avondrood om er met Bomama en collega's de pastoor van dienst te aanhoren. De brave man begon met te zeggen dat hij toch wel verbaasd was, hoe lang de lijst dit jaar was. Van de residenten die ons hadden verlaten. En met plechtige stem begon hij de elf namen te declameren. Eén warhoofd was bijna aan het applaudisseren maar hield zich nog net op tijd in. Nu ja, omdat niemand volgde.
Toen kwam de communie en dan koffie en cake. ,,Ik heb effenaf niks verstaan van wat die pastuur gezegd heeft '' zei Bomama. Oef. ,,Wel , dat we vriendelijk moeten zijn voor mekaar ook als het niet goed gaat hé?'' Ha ja.
Aan onze tafel zaten twee shownummers van haar afdeling. Hij stelde zich voor als Marcel, en dat hij 26 medailles had gekregen en ook één van de koning en zijn ,,vriendin'' noemde hem Maurice en lieveke en ontfermde zich over de restanten cake die Bomama had laten liggen. ,,Ge zet toch zeker da ge ze nemie moet hemme hé''.
De koffie liet op zich wachten maar de melkkan stond er al. En toen ging Marcel in zijn portefeuille, haalde met zwier een briefje van 5euro boven en stopte ze in de melkpot. ,,Ja, ik heb altijd baancafé gehad in Londerzeel, ik weet hoe het moet hé? '' Uh??
Malief heeft het briefje opgevist, met kleenex drooggewreven en de galante bink verzekerd dat alles hier gratis was.
Tot slot boog de man hoffelijk, schudde Tanjel en Malief de hand en wenste ons tot ziens. Dat was dus tien minuten later in de eetzaal.
Kerstmis een feest? Terwijl Lottepoes bij Kalamity en de Kadokes feest vierde trapten een ander soort feestnummers bij haar thuis een deur in en gingen met al haar electronica en juwelen aan de haal. De poezen Fidel en Pixie konden geen valabele persoonsbeschrijving geven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten