VRIENDJES BIS

Op 13 maart was hier ook al een verhaal over vriendjes. Dit is het vervolg...
In 2005 kreeg de Meester van zijn broertje een dik boek met een selectie van brieven die zijn vriend-de-dichter tot 1997 had geschreven. Dat waren er oorspronkelijk zo'n 15.000 (de man had duidelijk geen last van writers block) en daarvan werden er in het boek zowat 450 gepubliceerd.
Het dikke boek vond ik per toeval in  ,,serieuze'' boekenkast van de Meester met een opdracht van zijn broertje en een vriendelijke aanmaning om eens eindelijk met pensioen te gaan...
Puur uit ,,memory lane '' is Malief er nu al een paar weken ,,aan verslingerd''. De dichter was een complexe mens die zijn kleine kantjes niet verborg. En vaak benadrukte dat hij geen vriendjes had als het er op aankwam iemand ,,een plezierke'' te doen. Staat in zijn verzamelde brieven.
En toch, en toch.
Heb mij altijd afgevraagd hoe zijn mevrouw nummer drie er destijds in geslaagd was mij een sneer in Humo te verkopen. Omdat ik met haar pofmouwtjes gelachen had.
Poor guy. Zal letterlijk citeren. Maar om de context te zien : eerst werd mijn ex-collega John Vervoort  aangepakt,(foei, die de leugens neerschreef die iemand anders vertelde??) plus Stefan H en Marc R. en nog een paar die ik zelf niet ken.En toen sloeg ik de bladzij om en las: ,,Er is iets in  het literair klimaat geslopen dat daar twintig jaar geleden niet in zat, de joernalistieke behoefte om in leedvermaak te voorzien. (....)polemisten die te laf zijn om onder eigen naam te opereren; ik hoor nu dat zelfs in het Nieuwsblad een moderedactrice schrijfsters en andere vrouwen pakt op hun kledij. Proficiat hoor.''
Toe maar, brave jongen. Ik stond er met naam en foto bij hoor. Maar nu snap ik ook waarom de derde haar gif over mij in Humo mocht (en kon) spuien...
En nog iets over onze ,,relatie'', geachte schrijfster: destijds ( toen de dieren nog konden praten') heb ik als avondredacteur op telefonisch verzoek van je broer het overlijdensbericht van je tweede kindje uit de krant gehaald. Omdat je ouders (op reis) het anders in de krant zouden lezen. Ook dat was gewoon mijn werk.
Alleen voor de trouwe lezertjes van Malief: de schrijfster heeft mijn oprechte bewondering als schrijfster. Daarom heb ik in 2015 als recensent haar boek ,,Alles verandert'' niet besproken. Mogelijk zal haar vader in de hemel mij dankbaar zijn...
nb.Heb een paar namen verdonkeremaand. Mijn echte naam staat hier immers ook niet...