KOORTS!

Nooit te oud om te leren (lezen) wordt zo stilaan een slogan voor Malief.  Voor wie haar  dezer dagen nog niet in levende lijve had gezien: ze was de lichtjes geërgerde eigenares van een fraaie koortsblaas. En ze was, voor zover ze zich kon herinneren, nog nooit slachtoffer geworden van zo'n vieze aanval op haar nooit of nooit geverfde lippen. Laat staan dat ze gedaan had wat destijds in Brussel een gezegde was: kussen met een vieze vent..

Raar maar waar, in haar medicijnkistje vond ze wel een doosje Lip Actin Gel en al had ze er geen flauw benul van wie dat eerder nodig had, ze spoot een flinke dot op haar lip. Twee dagen later was het een korst, een week later (met nog een lik medicijn) nog een dikkere korst. Enzovoorts.

Gisteren heeft ze eens de gebruiksaanwijzing gelezen. Och ja. Heel veel uitleg, maar ola? Zes keer per dag smeren...

Voor wie het interesseert...de mottige korst is zo goed als verdwenen. Maar ,,touchons du bois hé.