Pas op pas op pas op etc...

Bizar, zo in mijn adoptiestad rondwandelen met een lege mouw in mijn leren jasje. Gàpen dat de mensen doen! En commentaar van vrienden, familie, kennissen en welmenenden. Allez zeg, seffens valde weer. Ja hallo?
Die ,,sling'' ben ik ondertussen kotsbeu, maar leerrijk is het wel.
Begin deze week stapte ik naar de kapper, leesboek in de hand, een paar banknoten opgeplooid in mijn broekzak. Met één hand heb je immers een kapper nodig. En ik wist de weg, en ik had de Meester verwittigd dat het wat kon duren. De kapper die mijn centen in ontvangst neemt (moeizaam uit mijn broekzak gefriemeld) zegt dat ik gelijk heb. Want als ge in de krant leest hoeveel bejaarden er tegenwoordig overvallen worden. Groempf.
Als ik terug in onze straat kom zie ik Lottepoes al in het deurgat staan. MAMA!! Weg zonder mobieltje, we dachten al dat ratelderatel en papa wist niet eens welke kapper etcetera. Ik leg haar uit dat mijn zakken nu al uitpuilen van de sleutels en ander nuttig spul en dat papa toch wist...En het eten is toch nog niet koud?
Aan tafel begint mijn bezorgde dochter een beetje te lachen. Ha ja, ik wist nog niet dat ze twee dagen eerder in Brussel beroofd was? Hier open ik een parenthesis:Ik heb mijn dochters nooit veel goede raad gegeven (ze weten het toch beter) maar dit heb ik tot in den treure herhaald: in een grootstad nooit de toerist uithangen met een stadsplan en een frons tussen je ogen. Het trekt dan misschien leuke, behulpzame binken aan, maar nog meer zakkenrollers. En dat ik in Parijs , Milaan, Londen of New York altijd de metrohaltes en lijnen op een kaartje schreef en stiekem bekeek...
Om te resumeren: er nooit hulpeloos bijlopen. Zelfs niet met een lege linkermouw. Dat hielp ook gisteren. Veel volk op straat _ Inno geeft gratis doosjes chips en de schooljeugd maakt er een geweldige rotzooi van_ plus doopplechtigheden van aspirant hogeschoolstudenten en ik loop ,,waardig'' voorbij. Eén gvd omdat alweer een kleine Tom Boonen mij rakelings snijdt, maar soit. Een (duidelijk zatte) student die achter mij loopt en iets suggereert dat rijmt op keuken en mij een schuimende plastic beker aanbiedt. Merci jong, met welke hand moet ik die aannemen?
En dan een keurige jonge dame die iets wanhopig in haar ogen heeft en beleefd informeert of ik misschien tegen betaling in een panel wil zitten om te discussiëren over mode? Ik ben vrij zeker dat ze mij niet kende, maar ik was allicht de enige (nuchtere) volwassene die zich gisterennamiddag ,,waardig'' op straat waagde. Ik heb bedankt voor de bijverdienste.