De Sint is een tragedie

Bedtijd, maar Kadoke2 rekt de knuffel, ze heeft nog iets te vertellen. Mama heeft haar een geheim verteld. Nee, aan mij mag ze het vertellen. De Sint bestaat niet! In het bed boven haar gromt Kadoke1 goedkeurend, het is echt waar.
Tja, wat zeg je dan? dat ze toch wel groot worden, dat het een leuk verhaal is voor kleuters en dat zij het toch ook plezant vonden hé? Ze kijkt mij fronsend aan, precies verbaasd dat ik het ook wist?! Maar de Sint heeft wel echt bestaan! Ja natuurlijk, maar ondertussen zijn zij zo slim en snappen ze toch wel dat die Sint niet door de schoorsteen kan? Jawel, Malief, Zwarte Piet kan dat wel want die kan zich heel smal maken en dan doet hij de deur open voor de Sint. Dat kan toch? En wat hebben jullie dan gedaan met die sigaar voor de Sint? (Hm, ik proef een streepke heimwee naar een verloren sprookje.)
We praten nog wat over de Sint van vroeger die kindjes gered heeft. Kadoke2 onderbreekt mij: Ja, dat is iets wat de mensen verder vertellen, maar hoe noem je dat nu weer? Een legende? Néé Malief, iets met tra, tra, een tragedie? Ha, je bedoelt een traditie? Jaah...Slaapwel.