Mogelijk kreeg ook u, lieve lezer, net als Malief dezer dagen een beleefde fondsenwerver (met Hollands accent) aan de lijn? Zo niet, de anderen mogen het ook weten.
Het begon allemaal heel correct en beleefd hoor. Ja, ik was Malief en of mijn adres nog???Jaja, al veertig jaar. ,,Nou klinkt u als mijn moeder, zij zegt ook dat ze pas weggaat tussen zes planken.''
De riedel ging verder: dat Malief zo'n trouwe genereuze schenker is maar dat ze de brieven wél gaan minderen. Enthousiaste reactie van Malief: ,,Ja, en alstublieft, ook geen cadeautjes...''
De man haalt even adem, en dan heeft Malief het door: hij leest een brief af, over kindjes die gras eten en meel met water enzovoorts. ,,Ja meneer, dat heb ik ook gelezen, en ik lees ook nog een krant ...''
Niet dat zo'n meneer snel van zijn stuk wordt gebracht want nu zegt hij dat hij ondernemer is maar dat ze om transporten naar Afrika te organiseren wel zéker moeten zijn dat er nog giften komen...'' Natuurlijk: of er een domiciliëring kan? Ook niet voor één keer in de toekomst? (Misschien denkt hij nu aan de zes planken en zeker is zeker...)
Nee dus. Heb hem ook niet verteld dat er al een overschrijving klaar ligt voor Congodorpen...en dat was nu net niet zijn ,,goed werk''.
Besluit: gelikte ,,ondernemers'' die bedelbrieven aflezen kunnen zich de moeite besparen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten