Zeep...

Het moet pakweg twintig jaar geleden zijn dat Malief het onding in haar mizerabele hotelkamer ontdekte. En laat mij meteen een misverstand uit de wereld helpen: modejournalisten logeren zelden in luxueuze resorts als de krant het zelf moet betalen. Dat was alvast de gewoonte in ,,de goeden ouden tijd''. Vooral Parijs en Milaan waren tijdens de grote defilés snel ,,uitverkocht'' in de categorie ,,proper en betaalbaar''.
 En wat doe je dan 'smorgens tussen 9 en 10, net voor het eerste défilé? Televisie aan, en met één oog op France Deux een soap verorberen. De kenners (geef maar toe) weten dat het om Amour, gloire et beauté gaat.
In de beschaafde wereld (bij de VRT) was dat verhaal al lang verdwenen, tja, en wat doe je anders in een kamer waar je best je leesbril niet op zette als je het sanitair of het vast tapijt bekeek?
 Nu komt de biecht. Af en toe gaat mijn digitale tv weer op post 226 .Herfst, regen, beetje depri? Arme Franse kijkers...Er is een nieuw item in de soap geslopen. De hoofdpersonages gaan trouwen in Dubai (natuurlijk trouwen ze niet,) maar de kijker krijgt een mooie toeristische reportage. Of ze staan op hun geliefde te wachten onder de Eifeltoren maar de geliefde is net in de Seine gesprongen om een juffrouw te redden en dus komt hij te laat op de afspraak. SPANNEND.
Momenteel is de toeristische sponsor Amsterdam. Zo authentiek, nooit zoveel tulpenvelden gezien. En de acteurs  zeggen (in het Frans): ,,Dak'' (ça veut dire bonjour...) en in het verre Los Angeles zegt een clevere actrice allicht iets anders dan wat we in het Frans hoorden.. ,,Amsterdam? C'est mon île préferé. En zeg niet dat ik het niet goed verstaan heb. Anders had ze gezegd:,, c'est MA ville ...''  Zelfs  Kadoke2 onderbrak mijn relaas en zei , ,, dan is het ma ville''. En zij heeft nog de oren van een veertienjarige hé.